terminate

  1. Verb bitirmek, son vermek, sona erdirmek, durdurmak.
  2. Verb sonu olmak, sonunda vukua gelmek, … ile sonuçlanmak.
  3. Verb sınırlamak, sınır çekmek.
  4. Verb
    terminate at/in/with: bitmek, son bulmak, sona ermek, nihayetlenmek.
  5. Verb çıkmak, sadır olmak, sonuçlanmak, neticelenmek.
  6. Verb işine son vermek, azletmek, işten kovmak.
taahhüdünün feshine dair resmi bildirisi
taahhüdün feshine dair resmi bildiri
sona erme Noun, Civil Law
ihtilafa son vermek Verb
bir sözleşmeyi feshetmek Verb
ihtilafa son vermek Verb
bir anlaşmayı feshetmek Verb
kira sözleşmesini feshetmek Verb
bir kira sözleşmesini feshetmek Verb
kira kontratına son vermek Verb
bir kira kontratına son vermek Verb
bir ödemeyi bitirmek Verb
ödemeyi bitirmek Verb
bir acenteyi kapatmak Verb
bir sözleşmeyi her an ihbarsız feshetmek Verb
bir çalışma sözleşmesini ihbarsız feshetmek Verb
bitince yerleşik kalan Information Technology
icra iflas takibatını durdurmak Verb
iş ilişkisini kesmek Verb
ihbarsız iş akdini feshetmek Verb
işi ihbarsız sona erdirmek Verb
terfi imkânı olmayan iş
terfi imkânı olanağı olmayan iş
süresi belirlenmiş kira sözleşmesi
müzakereleri bir sonuca bağlamak Verb
müzakereleri bir sonuca bağlamak Verb
müzakerelere son vermek Verb
birinin işine son vermek Verb
birinin iş sözleşmesini feshetmek Verb