emir

English-Turkish Translation

  1. Noun (Arap ülkelerinde) emir, başkan, reis, komutan.
  2. Noun Hz. Muhammet soyundan gelenlerin şeref unvanı.
  3. emirlik.
English-Turkish translations from the Atalay Dictionary, First Edition

Turkish-English Translation

  1. Noun order
  2. bidding
  3. charge
  4. command
  5. commission
  6. emir
  7. fiat
  8. mandat
  9. pleasure
  10. precept
  11. prescript
  12. rescript
  13. sway
  14. Noun decree
  15. warrant
  16. Noun injunction
  17. Noun instruction
  18. Noun prescription
  19. Noun requisition
  20. dictation
  21. prince
  22. edict
  23. word
  24. mandate
  25. Noun, Religion-Faith commandment
  26. directive
  27. statute
  28. ordinance
  29. Noun direction
  30. dictate
  31. behest
  32. decision
  33. adjuration
  34. desire
  35. enjoinment
  36. imperative
Turkish-English translations from Zargan's own database

Turkish-English Phrases

Avrupa Tutuklama Emri
European Arrest Warrant Proper Name, Law
emir-komuta zinciri
chain of command Noun, Military
emirlik
emirate Noun, Politics-Intl. Relations
emirname
ordinance Noun, Law
sınırdışı emri
expulsion order Noun, International Law
sözlü mahkeme emri
oral order Noun, Law
teyakkuz emri
readiness order Noun, Military
tutuklama emri
arrest order Noun, Law
(askerlikte) gündelik emir
general orders
10 Emir
Decalogue Noun, Religion-Faith
10 Emir
the 10 Commandments Noun, Religion-Faith
Allah tarafından Hazreti Musa'ya verilen on emir
ten commandments
anayasal emir
constitutional order
avukatlık yapmayı meneden emir
disbarment order
bir grup emir
bunch of orders
geçici emir
provisional order
geçici emir
(Br) provisional order
gizli emir
secret order
herhangi bir emir
ukase
iptal edilinceye kadar geçerli emir
good-till-cancelled order
kanun kuvvetinde emir
statutory order
kanuni gücü olan emir
statutory order
karşı emir
countermandate
karşı emir
counterorder
kayıtsız şartsız emir
unconditional order
kesin emir
positive order
kesin emir
peremptory order
kesin emir
distinct order
kesin emir
imperative order
müsadere emir
confiscation order
On Emir
the Ten Commandments Noun, Religion-Faith
On Emir
Decalogue Noun, Religion-Faith
On Emir
Ten Commandments Noun, Religion-Faith
özel emir
special order
resmi emir
decree
şartlı emir
contingent order
şartsız emir
unconditional order
sınırsız emir
unlimited order
sınırsız emir
no limit order
son emir
final order
sözlü emir
verbal order
sözlü emir
oral order Noun, Law
yazılı emir
written order
yazılı emir
order in writing
emir alma
getting an order
emir beklemek
to await orders Verb
emir bildirmek
to signal an order Verb
emir çıkarma
issuance of an order
emir çıkarmak
to pass an ordinance Verb
emir çıkarmak
to process orders Verb
emir çıkarmak
to issue an ordinance Verb
emir defteri
(mil) orderly book
emir dinlemek
to obey orders Verb
emir eri
batman
emir erliği yapmak
to be on orderly duty Verb
emir havasında
in a tone of command
emir kumanda zinciri örgütlenmesi
line organization
emir levhası
mandatory sign Noun
Emir Muaviye
Amir Muawiya Proper Name, Names
emir subayı
orderly officer
emir subayı
aide-de-camp Noun, Military
emir subaylığı yapmak
to be on orderly duty Verb
emir tarafından yönetilen ülke
emirate
emir üzerine
by orders
emir üzerine hareket etmek
to act upon an order Verb
emir ve komuta
order and command Noun, Military
emir ve komuta kanalı
command channel
emir ve talimat
order and instruction Noun, Military
emir veren
committer
emir verip durmak
to order someone around Verb
emir verip durmak
to order someone about Verb
emir vermek
to order Verb
emir vermek
to direct Verb
emir vermek
to give orders Verb
emir vermek
to give an order Verb
emir, talimat
order
(askerlik) emir defteri
orderly book
(borsa) emir durdurma
stop order
(haber emir , sonuçlar) alınmak
to come through on Verb
(hukuk) bir kişiye bir şey yapması için emir vermek
to bind over Verb
alım-satım emir emri vermek
to give a buying-selling order Verb
belediye emir ve yasakları
municipal ordinance Noun
bir emir çıkarmak
to emit on order Verb
bir emir çıkarmak
to issue an order Verb
bir emir çıkarmak
to emit an order Verb
bir emir emri dinlememek
to ignore an order Verb
bir emir emri geçirmek
to transit an order Verb
bir emir emri iptal etmek
to revoke an order Verb
bir emir emri yerine getirmek
to process an order Verb
bir emir iletmek
to transmit an order Verb
bir emir üzerine hareket etmek
to act upon an order Verb
bir önceki emir iptal edilmedikçe
unless contermanded
bir şahsın nezarete alınmasına ait emir veya müzekkere
committitur
bir şey için emir almak
to take an order for sth Verb
birine bir şey yapması için emir vermek
to direct someone to do sth Verb
birinin emir emr inde olmak
to be in sb's command Verb
birinin tutuklanması için emir çıkarmak
to issue a warrant for the arrest of sb Verb
birisine resmi emir vermek
to mandate Verb
gizli emir emrler
sealed orders Noun
idari bir emir emr vermek
to give an administrative order Verb
idari bir emir vermek
to give an administrative order Verb
işin başlaması için emir emr vermek
to give orders for the work to be started Verb
işin başlaması için emir vermek
to give orders for the work to be started Verb
kanun kuvvetinde emir emr
statutory order
kendi emir emr imize
to our own order
kolay verilen yazılı emir veya atılan imza
scratch of the pen
mühürlü emir emr
sealed orders
müspet bir emir veya yükümlülük yükleyen
affirmative statute
özel emir emr
special order
sadece bir kimseden emir almak
to take orders only from sb Verb
sadece bir kimseden emir emr almak
to take orders only from one person Verb
şartlı emir emr
contingent order
şartlı tahliye emir emri çıkarmak
to make an order of conditional discharge Verb
şartsız emir emr
unconditional order
sefer çıkış emir emri almış olmak
to be under sailing orders Verb
sözlü emir emr
oral order
şüpheli suçluların tutuklanması için emir çıkarmak
to warrant the arrest of the suspected criminal Verb
tasfiye emir emri vermek
to make an order for winding up Verb
toplu yürüyüşü yasaklayan emir çıkarmak
to make an order prohibiting a public procession Verb
toplu yürüyüşü yasaklayan emir emr çıkarmak
to make an order prohibiting a public procession Verb
transfer emir emr
order to transfer
US emir ve komuta merkezi
command centre (center ,)
yazılı emir emr
written order
yazılı emir emr
order in writing
yeni bir duruşma için emir vermek
to order a new trial Verb
yukarıdan gelen emir emr üzerine yakın emir emr
upon orders from above approximate-limit order
Turkish-English phrases from Zargan's own database

Turkish Dictionary (Kubbealti Turkish Dictionary)

  1. Bir kavim ... bey, reis
  2. Bir şeyin yapılması veya yapılmaması husûsunda ... istenen zorlayıcı söz, buyruk
  3. İş, şey, ... olay, hâdise
Summary published in cooperation with Kubbealti Foundation. Please visit www.kubbealtilugati.com for the full entry, including etymologies, detailed senses, usage examples and much more.