knockoff

  1. ayırıcı
(a) dur(dur)mak, son vermek, (b) bitirmek, temizlemek, başından atmak, defetmek.
I've a lot of work
to knock off before I can take my holiday. (c) öldürmek, haklamak, icabına bakmak, (d) (fiyatı) indirmek, tenzil etmek, (e) yenmek.
knock off 3 opponents. (f) bozmak, sakatlamak, mahvetmek, işlemez hale getirmek. (g)
Brit.- k.d. (bir şeyi) çalmak, yürütmek.
Who knocked off my coat? (h) soymak, soygunculuk yapmak.
They knocked off a bank. (i) (yazı/müzik) yazıvermek, çiziştirivermek, şipşak yapmak.
He knocked off a poem in 5 minutes. (j)
Brit.- argo - kaba sikmek, düzmek.