knap

  1. tepe üstü, küçük tepenin zirvesi/doruğu.
  2. tepecik.
  3. hafifçe/tık tık vurmak.
  4. kır(ıl)mak, yar(ıl)mak, parçala(n)mak, parça parça etmek/olmak
  5. (taş vb.) yont(ul)mak.
  6. (ânî/şiddetle) ısırmak, dişlemek, ısırıp koparmak.
  7. hızlı hızlı konuşmak, gevezelik etmek.