offender

  1. Noun kabahatli, suçlu.
    first offender: ilk defa suç işleyen kimse.
    old/hard: sabıkalı suçlu.
  2. Noun gücendiren, inciten, rencide eden, hatırını kıran kimse.
sabıkalı suçlu olmak Verb
asli fail
tesadüfi suçlu
ilk defa suç işleyen kimse. Noun
kaçak suçlu
(Br) suç işlemeyi alışkanlık haline getirmiş kişi
(Br) ısrarla suç işleyen kişi
resen takip edilmesi gereken suçlu
itiyadi suçlu
ortak suçlu
suçlu çocuk
çocuk suçlu Noun, Law
sabıkalı
eski suçlu
sık sık suç işleyen kimse
(US) kabahat işleyen
politik suçlu
öncül suç faili Noun, Criminal Law
asli fail Noun, Criminal Law
(US) bir suçu ikinci kez işleyen kimse
cinsel suç işleyen kişi
genç suçlu
pişmanlık bilmeyen suçlu
trafik suçlusu
genç suçlu
genç suçlu