mon-

  1. Prefix (bkz: mono- )
  2. Prefix “tek, bir, yalnız, mono-”.
    ör.: monogamy, momocotyledon.
  3. Prefix, Chemistry (a) “mono-, tek atomlu, tek elemanlı”.
    ör.: monobasic, monohydrate, (b) “tek molekül kalınlığında”
    ör.: monolayer.
mon
man1 Noun
Allah ve benim hakkım (Büyük Britanya krallık armalarındaki simgesöz).
azizim (erkeğe hitapta kullanılır).
Monday.
Monsignor.