cutup

  1. Noun maskara, komik, güldürücü kimse, palyaço, gösterişçi/şakacı/alaycı kimse.
(a) doğramak, (parça parça) kesmek, dilimlere/parçalara ayırmak, parçalamak, (b)
k.d. muziplik/yaramazlık/haşarılık/edepsizlik
yapmak.
They got a scolding for cutting up in church. (c)
argo üzmek, ıstırap/elem/keder vermek, çok dokunmak/etkilemek.
be cut up: çok üzülmek/müteessir olmak.
She was really cut up when her husband left her. (d)
argo aleyhinde bulunmak, şiddetle tenkit etmek.
The writer's latest book was so cut up in the newspapers that few people bought it. (e) bozmak, hezimete uğratmak, mahvetmek.