mon

  1. Noun (bkz: man )1
mono- Prefix
“tek, bir, yalnız, mono-”.
ör.: monogamy, momocotyledon. Prefix
(a) “mono-, tek atomlu, tek elemanlı”.
ör.: monobasic, monohydrate, (b) “tek molekül kalınlığında”
ör.: monolayer. Prefix, Chemistry
azizim (erkeğe hitapta kullanılır).
Monday.
Monsignor.
Allah ve benim hakkım (Büyük Britanya krallık armalarındaki simgesöz).